2012’nin Eylül-Ekim ayları benim hayatım için, bundan sonraki bütün hayatımı etkileyeceğini hissettiğim bir doğumun sancılarının tavan yaptığı günlerdi.
Üniversitelerde girişimcilik, kariyer ve liderlikle ilgili 200’e yakın konferans verdikten sonra doğru yöntemin bu olmadığına karar vermiştim. Evet, konferanslardan herkes memnundu, konuşmacı egosunu tatmin ediyor, dinleyen ilginç bir sunum dinlemiş oluyor, organize edenler ise “Düzenlenen etkinlikler” hanesine bir çentik daha atıyordu. Ama o konferansı dinleyenlerin hayatında büyük bir fark yaratamıyor, yeterine iz bırakamıyordum. Konferanstan sonra herkes hayatına kaldığı yerden devam ediyordu çünkü.
Öyle bir yol bulmalıydım ki, daha az sayıda insanın hayatında fark yaratabileyim, onlara kılavuzluk edebileyim ve böylece yaşamlarında iz bırakabileyim.
Binlerce yıllık Usta-Çırak geleneğini bugünün gençlerinin gelişimine yönelik bugüne taşımaktı aradığım şey. Her yıl 12 genç seçip, bir yıl boyunca onların yaşadığı her türlü zorlukta yanında olmak, onlara bildiğim konularda eğitimler vermek, kendi yolculuğum sırasında tanıştığım kıymetli insanlarla, eğitmenlerle, iş insanlarıyla, akademisyenlerle onları tanıştırmak ve onlarla birlikte bu ülke ve bu dünya yararına projeler yapmak şeklinde de detaylandı proje.
12 Genç seçecektim ama bir de adı olmalıydı bu gençlerin. Elimdeki verilere baktım. Gençlerimizin potansiyeli ile ilgili hiçbir sorunumuz yoktu, sadece kendilerinin farkında değillerdi. Farkına varmaya çalışanlara da anında haddi bildiriliyordu, hem de en yakınları tarafından. Demek ki bu proje onlara özgüven aşılamalıydı. Her bir genç, bir yıldız zaten. Ama birçoğu bunun farkında olmadan yaşayıp, farkına varmadan ölüp gidiyor maalesef. O zaman ben onlara daha ilk adımlarında “Yıldız” olduklarını, bu ışığı zaten içlerinde barındırdıklarını hatırlatmalıydım.
Projenin adı 12 Yıldız oldu, Usta-Çırak kültürü ile her yıl yeni 12 yıldızın başlayacağı bu programda her yıl 12 genç insanın gelişimine ve yetişmesine yoğun katkı sağlamaya çalışıyorum. Bildiğim her konuda tüm birikimimi onlara açıyorum.
Burası biraz özel olacak ama, 1997’de iş hayatına, 2002’de de Desnet ile kendi işini yönetmeye başlamış biri olarak, hiç çevresi olmayan birinin bu hayatta ne kadar zorlandığını çok iyi biliyorum. İş hayatına başladığımda, beraber başladığımız ve imalatı üstlenen babamdan başka tanıdığım hiç kimse yoktu. Ne “Yeni bir iş kuruyorum, bana destek verebilir misiniz?” diyebileceğim biri, ne de “Aklıma takılan sorular var, size sorabilir miyim?” diyebileceğim bir ağabeyim. Kimsenin şans vermemesinin ve o şansı, imkansızlıkları zorlayarak söke söke almaya çalışmanın nasıl yorucu, yıpratıcı bir durum olduğunu iyi biliyorum.
Bu yüzden en azından dokunabildiğim kadar genç, en azından benim yıldızlarım hayata atılırken benim zorlandığım kadar zorlanmasınlar istedim.
Sadece kendi bilgimi, birikimimi açmak değil mesele. Esas mesele, 15 yılda edindiğim çok kıymetli dostlarımı, kıymetli büyüklerimi, kendi alanında Türkiye’nin en önde gelen insanlarını da yıldızlarımla tanıştırıyorum. Yapım gereği, birinden kendi adıma bir şey isteyebilen biri değilim. Bu dostlarımdan, büyüklerimden de kendi adıma hiçbir şey istemedim. Zaten dostluklarımızın bu kadar sıkı olmasının nedeni belki de menfaate hiç dokunmamasıydı. Ama 12 Yıldız’da yıldızlarım için onlardan her şeyi isteyebiliyorum. Vakitlerini, deneyimlerini, onların da çevrelerini, yıldızlarıma onların da ağabeylik-ablalık etmelerini.
Bu projeye başlarken çok mütevazı bir niyetle başlamıştım. Her yıl 12 gence ağabeylik etmek. Ama ilk yıl 800 başvuru gelince, orada bir duraksadım. Düşünün ki bir genç iş adamı 12 gence ağabeylik etmek üzere bir çağrı yapıyor, onlara ne para, ne makam, ne iş, hiçbir şey vaat etmiyor. Yani dışarıdan bakıldığında çok da cazibesi olan bir çağrı değil. Ama böyle bir çağrıya bile 800 başvuru geliyorsa, demek ki bu ülkenin gençleri gerçekten “yalnız”. Gerçekten sırtını sıvazlayacak, daraldığında omuz olacak, özgüvenini yitirdiğinde telefonla bile olsa “Sen yaparsın” diyecek birilerine muhtaç.
Velhasılı, 800 genç arasından 12 kişi seçerek 2013 dönemine başladık ve 1 yılı geride bıraktık. Bu süreçte yaptıklarımızı 12 Yıldız’ın 2013 günlüğünden okuyabilirsiniz.
12 Yıldız, 2014 yılında iki değerli akademisyen (Doç. Dr. Sinem Ergun ve Doç. Dr. Müjdelen Yener tarafından European Group for Organizational Studies (EGOS Congress)’a bir vaka olarak başvurulacak ve kabul edilirse kongrede tüm dünyaya Türkiye’den çıkmış bir model olarak sunulacak, şu anda hocalarımız vâka çalışmasını tamamlıyor. Kitaba da dönüşerek birçok ülkeye ulaşacak.
12 Yıldız bu yıl büyüyecek, ekibimize 20 ülkede 12 Yıldız Ülke Lideri, 25 şehirde şehir yıldızları ve 45 üniversitede üniversite yıldızları katılacak. #Ezberbozanlar da 100 binin üzerinde izleyiciye, TV programıyla da 1 milyon gence ulaşacak.
Bu kadar işi kim yapacak diyorsunuz değil mi? Söyleyeyim.
İlk yıl ben ve 12 Yıldız vardı. Yeni yılda yeni 12 Yıldız göreve başlayacak ama bu yıl yalnız değilim. İlk yılın yıldızlarından bazıları da bu projenin geleceğinde görev alacak, bu yıl Kalfa olarak. Yani yeni yılın çıraklarına ağabeylik-ablalık yapacak, ama benimle birlikte de öğrenme süreçlerine devam edecekler. 2015 yılında ise, 2013 yıldızları artık yıldız yetiştiren ustalar olacaklar, 2014 yıldızları kalfalığa yükselecek ve o zaman da yepyeni 2015 yıldızlarımıza merhaba diyeceğiz.
Binlerce yıllık usta-çırak kültürümüzü gençlerle buluşturmak çok heyecan verici bir deneyim. Yıldızlarla bir yıllık süreçte çok güçlü, sarsılmaz bir bağ kuruyoruz. Birçoğunun ailesinin bir bireyiyim artık. Yıldızlardan Saime’nin anneannesi Saime’yi gördüğünde “Ömer Abin nasıl” diye beni soruyor. Merve bir karar aldığında, annesi “Ömer Abi’nin haberi var mı?” diye soruyor.
Tuğba, Kamil, Necati, Şevval, Büşra, Mustafa, Ömer, Eyüp, Merve, Saime, Eda ve Kemal. Benim 12 öz kardeşim daha oldu bu sene. Bir sosyal sorumluluk çalışması, bir sivil toplum hareketi bizi güzel bir aile yaptı.
Geriye dönüp baktığımda bir girişimci olarak beni en çok kurduğum şirketlerin mutlu etmesi gerekirdi öyle değil mi? İyi ki yapmışım sözünü en çok söylediğim şey benim için 12 Yıldız. İyi ki yapmışım.
Bu hikayeyi neden uzun uzun anlattım biliyor musunuz? Yeni yıldız adaylarımız nasıl bir projeye dahil olduklarını bilsinler diye. Hatta bir projeye değil, bir aileye dahil olduklarını. Çok büyük beklentilere girmesinler, kariyerlerini uçuracak, iş kurduracak, onlara kredi, hibe, destek bulacak bir proje değil 12 Yıldız. Ama onların kendilerini bulmasında, zaten var olan özelliklerinin farkına varmasında çok büyük farklar yaratabilecek bir proje.
Merve Çakar, 12 Yıldız’a seçildikten hemen sonra 2013 yıldızlarının açıklanacağı gün kulağıma şunu söylemişti. “Ömer Abi, ben topluluk önünde konuşmaktan oldukça çekiniyorum”. “İyi” demiştim, “O zaman yıldızlar adına konuşmayı sen yap”. Sonra #Ezberbozanlar’ın sunucusu da Tuğba ile birlikte yine Merve oldu. Hatta Bahçeşehir Üniversitesi’ndeki yüksek lisans bölümündeki 30’lu yaşlarda MBA öğrencilerinin karşısında konuşma yapan yıldızlardan biri de Merve’ydi. Merve bugün her sahnede, her sayıda kalabalığa konuşma yapabilecek özgüvene sahip. Onunla gurur duyuyorum. Hepsiyle gurur duyuyorum.
Dikkat ederseniz, “Merve’ye şunu öğrettim, bunu öğrettim, şu eğitimleri verdim” demiyorum. Merve’nin fırsata ihtiyacı vardı, “yaparsın” diyecek birine, onu havuza itecek (ama bir yandan da koruyup kollayacak) bir ağabeye.
Sadece ben değil, yıldızlarım da çok emek verdi bu bir yılda. Necati ve Saime, İstanbul dışında olmalarına rağmen hiçbir etkinliği kaçırmadılar. Saime Ankara’dan, Necati ise Türkiye’nin hep farklı bir ücra köşesinden çıktı geldi etkinliklerde arkadaşlarını yalnız bırakmadı. Bu yeni yılda İstanbul şartı koyduk, ama ilk yılda iyi ki Necati, Saime ve Mustafa’yı ekibe dahil etmişiz de diyorum. Çünkü İstanbul dışında olmayı hiç bahane etmediler. Biz etkinlik bitişlerinde 1 saat sonra evlerimizde olurken onlar sabaha kadar şehirlerarası otobüslerdelerdi. Mesela Tuğba, ilk günden, son güne kadar hiçbir yerde yalnız bırakmadı beni. Sadece 12 Yıldız etkinliklerinde değil, gençleri ilgilendiren her yerde 12 Yıldız’ı temsil etti. 12 Yıldız’a emek vermeyi bir gün bile bırakmadı. 1. #Ezberbozanlar etkinliğini Merve ile birlikte planlarken bütün bir Kurban Bayramı boyunca çalıştı. Etkinliğin hem organizatörlüğünü, hem de sunuculuğunu üstlendi. Ümraniye’deki ofisinde mesaiyi bitirip koştura koştura Bahçelievler’e 12 Yıldız İcra toplantılarına gelişini hiç unutmayacağım. Çok emek verdi, çok uğraştı. Keza Kamil de öyle, Kurtköy’deki evine belki gece yarısını geçtikten çok sonra vardı her eve dönüşünde ama yüzünden tebessüm hiç eksik olmadı. Bunlar sadece örnek, tüm yıldızlarımın bu yıl boyunca yaptıklarını ayrıca bir yazıya dökeceğim.Hepsine minnettarım.
Gençlerimizin manevi desteğe ihtiyacı var, ağabeylere-ablalara ihtiyacı var. Bir açıdan bakarsak hepimiz birilerinin ağabeyi, ablasıyız. 20 yaşındaki bir genç de 15-16 yaşındakiler için ağabey. Ağabeyliğin bir yaşı yok. Ama emin olun o dokunduğunuz gencin sizin dokunuşunuza çok ihtiyacı var.
Yeri gelmişken, ilk günden beri desteğini esirgemeyen çok değerli isimler var teşekkür etmem gereken. Projeye ilk gününden beri kendi projesi gibi sahip çıkan ve bana yol arkadaşlığı yapan Sanayici Uğur Yasin Asal, T.C. Kalkınma Bakanı Sn. Cevdet Yılmaz, Anadolujet CEO’su İbrahim Doğan, Yazar-Vergi Uzmanı Nevzat Erdağ, Eğitimci Yazar Timur Tiryaki, Girişimci Yazar Fatmanur Erdoğan, Genna Ajans Başkanı A. Selim Tuncer, Mütefekkir-Eğitimci Salih Tahir, Show TV Haber Dairesi Başkanı Erhan Çelik, Genç İş adamı Nurettin Özdoğan, AKUT Başkanı Nasuh Mahruki, Markam Başkanı Güven Borça, Gazeteci Yazar Mehmet Gündem, Genç MÜSİAD Başkanı Faruk Akbal, Başkan Yardımcıları Yavuz Fettahoğlu ve İbrahim İnanoğlu, YK Üyesi Ahmet Kılıçarslan ve tüm yönetim kurulu üyeleri, Ankara Genç MÜSİAD Başkanı Harun Çiftçi, Fütüristiler Derneği Başkanı Murat Şahin, Filadam Başkanı Emre Süer, İTİCÜ Mütevelli Heyeti Başkanı Erhan Erken, Koyuncu Şirketler Topluluğu GMY Fatih Güneş, Girişimci Reyhan Çepik, Eğitimci Mustafa Emin Palaz, Eğitimci Emrah Altuntecim, İş adamı Ramazan Bingöl, İDO Genel Müdürü Ahmet Paksoy, Anadolujet Pazarlama Yöneticisi Demokan Murat Öktem, Marmara Üniversitesi’nden Doç. Dr. Sinem Ergun, Doç. Dr. Müjdelen Erenler Yener, kardeş ilçemiz Yozgat Kadışehri’nin fark yaratanı ve yıldızı Öğretmen Gökçen Serin, Genç MÜSİAD Girişimcilik birimi üyelerim Emre Metin, Ali Aydın, Celalettin Engin, Safa Zengin, Taha Toprak, Ömer Muratlı, Burak Ak, Esra Erbaş, 12 Yıldız Koordinatörü olarak görev yapan sevgili Tasvir Ceyda Çelikten, Sevde Pir, Emrah Kurum, Evrim Yurtlu, projenin başlangıç döneminde çok büyük emeği bulunan Merve Tuğçe Sagun ve başkaca çok kıymetli isimler bu yolda bizi hep desteklediler. Hepsine yürekten teşekkürler.
Şimdi yeni yılın 12 Yıldız’ını seçeceğiz. Proje ile ilgili tüm teknik detaylara buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Gerçekten hayatında bir değişim yaratmak isteyen, bu dünyada bir değer yaratmak, iz bırakmak isteyen, kendisine konulan sınırlarla yetinmeyen ve yetinmek istemeyen, kabına sığamayan genç arkadaşlarımızı bekliyoruz. Sadece kendisi için değil, yaşadığı topraklar ve ortak alanımız, yaşadığımız yerküre için de en iyisini isteyen gençleri bu projeye özellikle davet ediyoruz. .
Başvuru formu burada ve kurumsal duyurumuz 12 Yıldız’ın web sitesindeki şu sayfada. #2014yildizlari hashtag’iyle yapacağınız tüm paylaşımlar için şimdiden teşekkürler.
22 Ocak tarihine kadar başvurular devam edecek, 25 Ocak’ta ise İstanbul’da (Yeri henüz net değil) hem #Ezberbozanlar’ın 2.sini gerçekleştireceğiz hem de yeni yıldızlarımızı açıklayacağız.
Aklınıza takılan tüm soruları 12 Yıldız’ın twitter hesabından, facebook hesabından ya da 12yildiz.ekip@gmail.com adresinden sorabilirsiniz.
Destek veren, değer veren herkese yürekten teşekkürler.
Google Plus Sayfam+Benzer Yazılar“12 Yıldız” Başvuruları 6 Kasım’da başlıyor. [12 Yıldız Projesi Hakkında Detaylı Bilgi]İşsiz Kalmanın SırlarıProf. Dr. Arman Kırım’ın ardından..Anadolu Efes’e Gizli Kamera Sürprizinin Sırrı Ne?Desnet Bayilerine ve İş ortaklarına mektup
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder